نشریه توسعه سازمانی پلیس
سال چهارم شماره 3 (پیاپی 12، امرداد و شهریور 1386)

سازمان ها تا زمانی که برای بقاء تلاش می کنند و خود را نیازمند حضور در عرصه ملی و جهانی می دانند، باید اصل بهبود مستمر را سرلوحه فعالیت خود قرار دهند. این اصل حاصل نمی شود، مگراینکه زمینه دستیابی به آن با بهبود مدیریت عملکرد امکان پذیر شود. این بهبود را می توان با گرفتن بازخورد لازم از محیط درونی و پیرامونی، تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف و فرصت ها و تهدیدهای سازمان، مسئولیت پذیری و جلب رضایت مشتری بوسیله ایجاد و بکارگیری سیستم ارزیابی عملکرد با الگوی متناسب، ایجاد کرد. سیستم ارزیابی عملکرد با الگوی متناسب به انعطاف پذیری برنامه ها و اهداف و ماموریت سازمان ها در محیط پویای امروز کمک قابل توجهی می نماید. از همین جهت شناسایی رویکردهای نوین ارزیابی و اندازه گیری عملکرد و به کارگیری الگوی مناسب با وضعیت موجود سازمان، امری لازم و ضروری می باشد. در این مقاله به تعریف ارزیابی عملکرد از سه بعد کارکنان، استفاده از منابع و امکانات، و در قالب سازمانی می پردازیم و پس از معرفی دیدگاه های مختلف در زمینه ارزیابی عملکرد و همچنین بیان فرایند کلی آن در سازمان ها، به معرفی مدل ها و الگوهای رایج ارزیابی عملکرد خواهیم پرداخت.

هر سازمانی صرف نظر از نوع فعالیت، اندازه، ساختار، بلوغ و یا میزان کامیابی درتامین اهداف سازمانی خود، نیاز دارد تا میزان موفقیت خود را در نیل به آرمان ها و راهبردهای کسب وکار خویش مورد سنجش و اندازه گیری قرار بدهد. از این رو نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا) نیز در این راستا همگام با دیگر نهادها و سازمان های ایران اسلامی و با توجه به وظایف خطیر خود اقداماتی را در دستور کار خود دارد که از جمله آن ها توجه این سازمان به امر تعالی سازمانی می باشد. لذا این مقاله به مدل تعالی سازمانی (EFQM) به عنوان ابزاری اجرایی جهت کمک به سازمان ها برای سنجش میزان قرار داشتن در مسیر تعالی سازمانی و رشد متوازن پرداخته و این مفهوم را با دیدگاهی پلیسی و متناسب با فرهنگ و ادبیات نیروی انتظامی تشریح می نماید. مواردی چون کارنامه یگانی و جشنواره برترین ها، نشان از تلاش ناجا به این سمت و سو می باشد. در این مقاله به طور مختصر به نحوه عملکرد تعالی سازمانی و مراحل آن با توجه به ساختار نیروی انتظامی پرداخته و در نهایت الگوی پیشنهادی جهت اجرای این مهم در ناجا تشریح می گردد.

امروزه پدیده ای به نام بیومتریک مطرح است که در صورت پیشرفت روز افزون می تواند دستاوردهای شگرفی در زمینه های امنیت نظامی، تجاری و مالی در بر داشته باشد. با توجه به این مطلب، لزوم بررسی، شناخت و برخورد با این پدیده به عنوان صنعتی نوین در جهت اطمینان عمومی به این تکنولوژی مفید، ضرورت می یابد. در این مقاله، ابتدا فناوری بیومتریک تعریف شده و سپس انواع، ویژگی ها و روش های پیاده سازی این تکنولوژی مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه به کاربردهای این تکنولوژی و وضعیت آن در ایران و جهان پرداخته شده و در نهایت برخی از نقاط ضعف و راهکارهای بهبود آن مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. در این مجال سعی شده است جنبه های مختلف این تکنولوژی در حد مطلوب معرفی شود تا خواننده بتواند دید مناسبی در این زمینه پیدا کرده و با روش های نوین برخوردهای امنیتی آشنا شود.

امروزه در ادبیات مدیریت، مدیریت عملکرد و سیستم ها و روش های مربوط به آن در سازمان های مختلف از جمله مهمترین مفاهیم موجود است که بحث توانمندسازی و قابلیت پاسخگویی در چارچوب اصول و مفاهیم مدیریت را برای تحقق اهداف و وظایف سازمانی در قالب برنامه های اجرایی دنبال می کند. بدین منظور در سازمانها نظام ارزیابی عملکرد بعنوان فرآیندی برای سنجش و اندازه گیری عملکرد در قالب عباراتی نظیر کارآیی، اثربخشی و توانمندسازی بکار گرفته می شود.در این راستا، بکارگیری روش سنجش متوازن علاوه بر ایجاد یک سیستم اندازه گیری عملکرد در سازمان، می تواند یک سیستم یکپارچه مدیریتی که مدیران سازمان را قادر سازد تا با شفاف کردن فعالیت های خود، رسالت و راهبرد سازمان را جامه عمل بپوشانند، بحساب آید. از اینرو این روش می تواند هم در فرآیند عملیات داخلی و هم بر خروجی سازمان، در جهت استمرار پیشرفت عملکرد و نتایج راهبردی، یک برآیند یا بازخور مناسب ارائه نماید. در نتیجه، زمانی که این روش به طور کامل در یک سازمان مستقر گردد، برنامه ریزی راهبردی که اغلب بصورت یک تمرین درسی علمی مطرح است، به یک برنامه عملیاتی در قلب سازمان تبدیل می شود. بدین منظور در این مقاله ضمن بیان مفاهیم نظری ارزیابی عملکرد، یک راهنمایی گام به گام در نحوه ایجاد یک نظام سنجش متوازن در جهت ارزیابی عملکرد و توسعه مدیریت مالی در چهارچوب یک برنامه ریزی راهبردی در سازمان ارائه شده است. لازم به ذکر است که توانایی درک برنامه ریزی راهبردی یکی از رهنمودهای اولیه نظام ارزیابی متوازن در سازمان است که در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است.

پروژه کاپلینک بعنوان گامی در راستای توسعه دولت الکترونیک و بصورت سیستم یکپارچه مدیریت اطلاعات و دانش معطوف به شناسایی چالشهای پیش روی سازما نهای پلیسی، در آغاز (به صورت آزمایشی) توسط آزمایشگاه هوش مصنوعی دانشگاه آریزونای امریکا ، اداره پلیس توکسان و اداره پلیس فونیکس طراحی و راه اندازی شده است. هدف پروژه کاپلینک توسعه سیستمها، تکنولوژی ها و متدولوژیهای مدیریت اطلاعات و دانش جهت تهیه، دسترسی، تجزیه و تحلیل و تسهیم (سهم بندی) اطلاعات درونی و محیطی سازمانهای پلیسی می باشد. کاپلینک بعنوان یک ابزار کاربردی برای انجام ماموریتهای افسران پلیس، امکان دسترسی آنها را به بانکهای اطلاعاتی دیگر مراکز پلیسی فراهم می آورد.